Nieuws

The Clash of the Cover Bands, The BENELUX Semi-Finalists 2013/2014

Het 10e seizoen van 'The Clash of the Cover Bands, The BENELUX Edition 2013/2014' is aanbeland bij de BENELUX Semi-Finals die op zaterdagen 4 en 18 oktober a.s. worden gehouden in het prachtige Podium de Vorstin in Hilversum (main hall). Alle regionale rondes zijn geweest en van alle regio’s hebben de beste en populairste bands zich geplaatst bij de laatste 18 bands die verdeeld over de twee Semi-Finals ook nu weer worden beoordeeld in twee categorieën: vakjury en publieksstemmen. De winnaars én de nummers 2 in beide categorieën plaatsen zich voor de BENELUX Grand Finale die op zaterdag 20 december a.s. wordt gehouden in Nederlands grootste Poppodium 013 in Tilburg (main hall). Hier wordt de muzikale strijd om 'The Clash of the Cover Bands Awards 2013/2014' beslist en worden zowel de vakjury-winnaar als de publiekswinnaar beloond met een cd-contract met videoclip met plugging en distributie in de Benelux én een tour van 20 optredens. Beide winnaars mogen zich ook een jaar lang de beste of populairste coverband van de Benelux noemen.

De 18 bands die zich hebben weten te plaatsen voor de BENELUX Semi-Finals zijn zonder uitzondering van zeer hoog niveau en het zal dan ook de vorm van de dag zijn die bepaalt welke bands er uiteindelijk doorgaan naar de grote finale. Voor zowel de vakjury als het publiek wordt dit een zware klus. Alle bands hebben het afgelopen jaar keihard gewerkt om zowel muzikaal inhoudelijk als ook in hun podiumperformance het aanwezige talent optimaal te ontwikkelen en te benutten en staan nu voor één van de grootste uitdagingen in hun muzikale carrière. Hoe gaan ze om met de druk die een tv-productie met zich meebrengt? Lukt het ze weer om boven zichzelf uit te stijgen? Krijgen ze het publiek ademloos stil met de verplichte ballad, maar weten ze ook het publiek uitzinnig te krijgen? Hoe bereiden zij zich voor? Om u alvast een beetje kennis te laten maken met deze bijzondere topbands zullen we de komende negen weken elke maandag en donderdag voorstellen aan één van de hoofdrolspelers in de eindfase van deze boeiende muzikale strijd om 'The Clash of the Cover Bands Awards 2013/2014'.

Als 10e band in deze reeks interviews is het woord aan Rock coverband Schimanski uit Enschede. Op 11 januari jl. stond zij in de Regio-Finale van Noord/Oost Nederland waar zij 1e werden bij de vakjury. Dit is het commentaar van de vakjury toen over Schimanski: Het muzikale hoogtepunt van deze finale was de 30 minuten durende performance van 5-mans Rock coverband Schimanski uit Enschede. Technisch op absoluut topniveau, met een beleving en een energie die het voltallige publiek weet te pakken, een sterke repertoirekeuze en een hoog entertainmentgehalte. Met deze ingrediënten wist Schimanski de overwinning bij de vakjury binnen te spelen en werd uitgeroepen tot beste coverband van Regio Noord/Oost Nederland. Uitvoeringen van o.a. Likini’s Juice van Live, Man Down van Triggerfinger en All My Life gaven een transparant beeld van zowel de enorme individuele kwaliteiten als ook van het hoge niveau van de band in het geheel. Als vakjury-winnaar van deze Regio-Finale staat Schimanski bij de beste 18 coverbands in de BENELUX Semi-Finals die in oktober worden gehouden. Drummer Arjen Gerberink, gitarist Ludo Klink en leadzanger Jeroen Foekens werden door de vakjury uitgeroepen tot respectievelijk beste drummer, gitarist en vocalist van deze finale en zijn hiermee genomineerd voor de Individuele Awards die tijdens de BENELUX Grand Finale worden uitgereikt aan de beste muzikanten van dit 10e The Clash of the Cover Bands-seizoen.

Rock coverband Schimanski uit Enschede

Kunnen jullie je in maximaal 5 zinnen voorstellen?
“Wij zijn Schimanski uit Enschede. Wij zijn een zeer uiteenlopend gezelschap dat samen komt door een gemeenschappelijke smaak in (Rock) muziek en de wil om een knallend optreden neer te zetten. Helemaal uit ons dak tijdens optredens en het publiek meenemen. Naast de band zijn we goede vrienden geworden en hebben we in ons tien jarig bestaan samen al heel wat meegemaakt. We bestaan uit:
Arjan Gerberink (drum)
Geert Hooning (bass)
Jeroen Foekens (zang)
Ludo Klink (gitaar, backing vocals)
Tim Limburg (gitaar, backing vocals)”

Wie zijn jullie muzikale helden? Door wie/wat zijn jullie muziek gaan maken?
“Ieder van ons heeft zijn eigen muzikale helden, heel uiteenlopend, maar we hebben elkaar gevonden door o.a. AC/DC, Queens of the Stone Age, Foo Fighters, Muse, Metallica, Black Sabbath te coveren.”

Wat voor optredens hebben jullie vooral gedaan tot nu toe en wat is jullie doelstelling?
“Je kunt beter vragen, wat hebben we niet gedaan, van de kleinste kroegen tot Harley-festivals. Onze doelstelling is redelijk simpel: het dak moet eraf, en tot nu toe lukt dat iedere keer. Meestal treden we op in kroegen, maar ook regelmatig op bv. een motortreffen of dorpsfeest. We zijn tot nu toe bijna altijd hoofdact of de enige band geweest. Het mooiste en grootste was wel bij de Harley Davidson club Twente, in Bornebroek in 2012. Een grote feest tent (± 600 man). Meestal spelen we vrij lokaal, Twente of Achterhoek, maar soms verder; Brabant, Amsterdam en zelf een keer in de Eifel, Duitsland. Ook hebben we een keer in (het oude) Metropool gespeeld waar we live opnamen hebben gemaakt. We hebben zelf een keer Atak in Enschede afgehuurd om een soort Rock festival te houden met bevriende bands uit de regio. Dit doen we elk jaar in het klein bij onze stam kroeg, Café Rocks in Enschede; De ‘Heren van Schimanski’. Hier laten we vaak jonge, nieuwe, lokale bands spelen en we spelen er natuurlijk zelf!”

Hoe vaak treden jullie gemiddeld per jaar op?
“Ongeveer 10 tot 15 keer per jaar.”

Wat onderscheidt jullie van andere bands in jullie genre?
“De inzet en de energie, dat is wat wij altijd horen van de mensen die ons hebben zien spelen. We spelen ook graag de wat minder bekende nummers, die we zelf cool vinden. Niet alleen de geijkte klassiekers maar ook 's wat anders. Bijvoorbeeld niet I Was Made For Loving You, maar Love Her All I Can van KISS. Of de minder bekende bands zoals Triggerfinger of QOTSA. We doen wel eens iets ‘anders’. Zo hebben we tijdens ons feestje n.a.v. ons 10 jarig bestaan, rond de kerst van 2013, een stuk of 6 Rock/Metal-kerst nummers gespeeld. Of, tijdens de laatste Koninginnedag ‘God Save The Queen’. Ook hebben we een nummer van ABBA (Does Your Mother Know) ‘ver-rocked’. Leuk als iemand uit het publiek, voor de grap, roept om ABBA en we gaan het dan spelen.”

Hoe stellen jullie de repertoirelijst samen?
“Iedereen komt met ideeën, dat wordt besproken, is iedereen akkoord dan gaan we het nummer eens proberen. Het kan best zijn dat we het nummer gaan oefenen en de 'chemie' ontbreekt. Dan gaat het nummer de prullenbak in. Het moet 'kloppen'. Soms heel jammer, maar loopt het niet dan gaan we het niet doen. We hebben allemaal een vrij uiteenlopende smaak, maar toch komt het altijd samen. Er zit ook een duidelijke overlap in onze smaak.”

 Zijn jullie een democratische band of is er een duidelijke hiërarchie?
“Democratisch. De chemie is dat iedereen zijn inbreng heeft en dat er niet oeverloos geouwehoerd wordt. Eigenlijk is dit heel natuurlijk ontstaan. Iedereen heeft zo zijn eigen kwaliteit. Moet er een t-shirt, visitekaartje of poster, ontworpen worden dan is Ludo de man. Moet er apparatuur geregeld of gerepareerd worden: Arjan. Jeroen is goed in interviews, Tim zorgt voor de setlist en draagt vaak nummers aan, Geert regelt optredens, financiën, enz. Zo heeft iedereen zijn taak. Dit is nooit afgesproken, maar vanzelf ontstaan.”

Hoe benaderen jullie de nummers? Wil je zo dicht mogelijk bij het origineel blijven of hebben jullie de intentie om de nummers een eigen smoel te geven?
“We zijn geen jukebox, Schimanski pakt het aan op zijn eigen manier. Nummers klakkeloos naspelen is niet ons ding, we gaan uit van de individuele kracht van de leden van de band. Zoals eerder gezegd, het moet ‘kloppen’. Bij een nieuw nummer weten we binnen twee minuten of het bij ons past of niet. We moeten er wel een beetje ‘Schimanski’ van kunnen maken. Het is zeker niet zo dat we nummers helemaal veranderen. We spelen tenslotte covers, in die zin blijven we wel dicht bij het origineel. Mensen moeten het wel herkennen, haha. Het zit 'm meer in kleine dingen: intro's, eindes of een solo, maar vooral de algemene ‘sound ’n feel’ van Schimanski.”

Is het afgelopen jaar verandering gekomen in deze benadering? Hoe kijken jullie daar nu tegenaan?
“’The Clash’ heeft zeker bijgedragen aan het zelfbewustzijn van de band, het is fijn dat de waardering uit een andere hoek komt dan de fans, en er professionals ons optreden beoordelen. Toch is aan de benadering niets wezenlijks veranderd. We waken er wel een beetje voor om niet ons ‘eigens’ te verliezen, eigenwijs, ons ding doen. Tenslotte heeft dat ons hier gebracht!”

De mogelijkheden voor bands om te spelen zijn de afgelopen jaren sterk verminderd en als band moet je steeds meer onderscheidend zijn. Hoe gaan jullie hier mee om?
“We hebben misschien iets minder aanbiedingen, maar echt veel hebben we er nog niet van gemerkt. Het is zaak om het in deze tijd samen te doen met zaaleigenaren. Iedereen weet dat het een moeilijke tijd is. Eén ding staat bovenaan: de mensen een topavond bezorgen.”

Hoe zijn jullie tot het besluit gekomen om je in te schrijven voor The Clash of the Cover Bands?
“Misschien een beetje arrogant, maar we zagen een aflevering op tv en we dachten, dat kunnen we beter. Bovendien leek het ons wel een mooie kans om (weer) eens op een groot podium met goed geluid enzo te spelen. Helaas hebben we dat nog te weinig gedaan met Schimanski, maar dat is wel iets waar we allemaal naar toe willen, festivals, feesttenten dat soort dingen.”

Wat heeft The Clash of the Cover Bands tot nu toe voor jullie betekend? Wat zijn de belangrijkste effecten geweest?
“Als de vraag is of we nu 'beroemd' zijn en overal gevraagd worden...? Nee. Maar, ‘The Clash’ heeft ons wel doen beseffen dat we gewoon een verdomd goed bandje zijn die meer kan bereiken dan we tot nu toe hadden gedacht... Ook hebben we gemerkt dat we meer aanhang hebben dan we dachten! We zijn ontzettend veel aangesproken, vaak door volkomen onbekenden, na het winnen van de Regio-Finale. Erg leuk! Muzikaal gaan we iets bewuster om met de nummers, proberen het nóg iets strakker te krijgen.”

Wat zijn voor jullie de voor- en nadelen van het deelnemen aan ‘The Clash’?
Nadeel... tja, tot nu toe is het één groot feest, misschien dat we een te korte set kunnen spelen op zo'n avond. We kunnen dan ook niet wachten dat we in de naam van ‘The Clash’ een hele avond mogen spelen.
Een voordeel voor ons zelf is wel dat we bewuster zijn geworden van waar we naar toe willen. Liever de leukere dingen doen: grotere feest(tenten) en podia. Maar zeker ook de ons bekende, coole kroegjes.”

Wat is jullie mooiste herinnering (tot nu toe) in ‘The Clash’?
“Logisch: het winnen van de Regio-Finale. Maar ook het leuke contact backstage met andere bands zoals Maelox en 7NA. Natuurlijk ook het feit dat er enorm veel aanhang was meegekomen. We hadden zelf de kaartjes geregeld met een klein cadeautje, een klein flesje drank met het Schimanski logo. Dat zaten we met z'n allen uit te delen in het café van Metropool, erg gelachen! Al met al een geweldige avond!”

De regionale rondes zijn jullie goed doorgekomen. Waar staan jullie ten opzichte van de andere 17 bands in de BENELUX Semi-Finals?
"We denken dat we een goede kans maken, gezien het niveau is er nog wat werk aan de winkel. Er zijn zeker een aantal goede bands bij. Dat we toch een kans denken te maken komt omdat we denken het meest ‘eigen’ te zijn en ook al redelijk ervaren en op elkaar ingespeeld.”

Kennen jullie je ‘tegenstanders’ in de BENELUX Semi-Finals? En waar denken jullie t.o.v. hen te staan?
“We doen niet onder voor andere bands, maar het is lastig te beoordelen. De diversiteit is zo groot qua repertoire dat het soms lastig te vergelijken is. Iedereen kan wel muziek maken die mee doet, het zijn natuurlijk geen ‘kleintjes’ meer.”

Wat zijn jullie sterke en minder sterke punten?
“Sterke punt: de energie en de inzet die van het podium straalt en dat we de nummers naar onze eigen hand zetten. Ook de keuze van de nummers. We zorgen soms voor een verrassing en, tot nu toe, pakt dat goed uit!
Minder sterk: op tijd komen voor de briefing, haha. De eerlijkheid gebied te zeggen dat we heeeel af en toe, door ons enthousiasme op het podium, muzikaal wel eens een steekje laten vallen. Niks ernstigs, maar hier moet aan worden gewerkt.”

Op welk(e) punt(en) hebben jullie je het afgelopen jaar het meest kunnen ontwikkelen?
“Meer professionele benadering t.o.v. de dingen buiten de muziek om. ‘The Clash’ heeft ons een goede schop in de reet gegeven. Muzikaal proberen we nog wat meer de puntjes op de i te krijgen.”

Waar denken jullie over drie jaar te staan?
“We hopen op grotere podia, festivals enzo te staan. De ‘leukere’ dingen te doen. We zouden wel wat ‘verder’ willen. We denken dat we goed tot ons recht komen op wat grotere podia. Tot nu toe regelden we ook vaak alles zelf, PA, licht, geluidsman. Daar willen we wel vanaf om ons puur op de muziek en performance te kunnen richten.”

Hoe was het om op de grote(re) podia te spelen?
“Te gek, op een groot podium kunnen we nog meer los gaan, een beetje de ruimte... Voor een groter publiek spelen is ook geweldig. Je krijgt nog meer het echte ‘live’ gevoel. Ook cool dat je weet dat alle grote bands en artiesten op zo'n podium hebben gestaan. Bovendien is het geluid en het randgebeuren goed geregeld.”

Wat vinden jullie zelf het sterkste nummer dat jullie gespeeld hebben tijdens jullie deelname aan ‘The Clash’?
“Queens Of The Stone Age – My God Is The Sun. Komt misschien ook omdat dit voor ons een nieuw nummer was en we dit allemaal echt te gek vinden! Het past echt bij Schimanski, niet echt een bekende ‘hit’, maar wel een geweldige knaller!”

Hebben jullie bepaalde rituelen/gewoontes voordat jullie gaan optreden?
“De drummer zoeken...die staat meestal ergens een gehaktbal weg te werken, haha. Nee, echte rituelen hebben we niet. Net als alles bij Schimanski gaat het allemaal heel relaxed. We drinken een biertje en hebben wat lol met elkaar en vaak met het publiek, aanhang en eventueel andere bands. Verder doet iedereen zijn eigen ding, spullen opbouwen, stemmen en … spelen!”

Stel dat jullie ‘The Clash of the Cover Bands Award’ zouden winnen, welk nummer zouden jullie dan kiezen om als single uit te brengen? Wordt het dan een cover of een eigen nummer? En waarom juist dát nummer?
“We denken aan een eigen bewerking van een cover, dat kan een mix zijn tussen Triggerfinger en QOTSA, zoiets. Ons repertoire verandert voortdurend, dus we weten nog niet wat we gaan brengen in oktober.”

Willen jullie verder nog iets kwijt?
“We gaan gewoon knallen de 18e oktober! We hebben er ontzettend veel zin in! Er gaat waarschijnlijk weer een enorme club mensen mee, dus een feest wordt het! Mochten we onverhoopt niet winnen, daar gaan natuurlijk niet vanuit, dan hebben we in ieder geval een fantastische ervaring achter te de rug en wie weet wat er nog meer van komt... See y' all in de Vorstin!!”

Lees ook de interviews met:
L!NC uit Breda
Homemade Water uit Delft
Cups and Plates uit Middelbeers
7NA uit Enter
Men & a Lady uit Scherpenheuvel (B)
PepperJack uit Weert
CoverUp uit Delft
STEAM uit Olen (B)
Frank & The Silly Symphonies uit Den Haag
Barking Bruce uit Antwerpen (B)
Maelox uit Groningen
Way Beyond uit Dirksland
SH!ZL uit Tiel
The Joe Cocker Connection uit Antwerpen (B)
Bakkeliet uit Alphen
Rockbaas uit Bussum
Eagles Road uit Luik (B)

Inschrijven
Speel jij in een cover-/tributeband en zijn jullie klaar om de hele Benelux te veroveren? Geef je dan op voor de volgende editie van 'The Clash of the Cover Bands – The BENELUX Edition’! Hier kun je je inschrijven voor de volgende editie van de grootste bandcompetitie van de Benelux! Op deze website vind je meer informatie over deze spectaculaire bandcompetitie.